పొదుపు కథ

పొదుపు మంత్రం పఠిస్తూ వాయు విహంగానికి బదులు వందిమాగధ సమేతంగా ధూమశకటంలో దేశాటనకి బయలుదేరిన రాహుల కుమారుల వారి రైలు డబ్బాలపై ఇద్దరు ఆకతాయి పోరగాళ్లు రాళ్లుచ్చుక్కొడితే ఐదు కిటికీల అద్దాలు బద్దలైపోయాయట. ఆ పిలగాళ్లెవరో దేవులాడుకు రమ్మని ప్రభుత్వం భక్షక భటుల్నీ, వారి జాగిలాల్నీ మరియు ఫోరెన్సిక్ నిపుణుల్నీ రంగంలోకి దించిందట! కిటికీ అద్దాల ఖర్చూ, కేసు దర్యాప్తు ఖర్చూ కలిసి తడిసి మోపెడైనట్లుంది. కొండనాలుక్కి మందేస్తే ఉన్న నాలుక ఊడటం అంటే ఏంటో అర్ధంగాని మందభాగ్యులెవరన్నా ఉంటే అది ఇదేనని ఉదాహరణగా చెప్పొచ్చిక. అయ్యవారు ఎప్పట్లా విమానంలోనే విహారానికేగుంటే ఎక్కువ పొదుపయ్యుండేది కాదూ?

* * * *

వారం రోజులుగా కేంద్ర ప్రభుత్వాధినేతలు పొదుపు కథలు పొడుస్తున్నారు. మహారాస్ట్ర ఎన్నికల సందర్భంగా ప్రజల దృష్టి మళ్లించే ప్రయత్నమే ఇదంతా అని యధావిధిగా ప్రతిపక్షాలు తమ ధోరణిలో తాము విసుర్లేస్తున్నాయి. వారి విమర్శలెలా ఉన్నా – మేడమ్ పిలుపునందుకున్న కాంగీయులు రెచ్చిపోయి బలినీ, శిబినీ మరిపించేలా విచ్చలవిడి త్యాగాలు చేసేస్తూ ప్రజల్ని మురిపిస్తున్నారు. అయితే వీళ్లందరూ కషాయాన్ని ఇష్టంగానే మింగుతున్నారనుకుంటే పొరపాటు పడ్డట్లే. సాక్షాత్తూ సోనియామ్మే విమానాల్లో సాధారణ తరగతిలో ప్రయాణించాలని నిర్ణయం తీసుకున్నా, అక్కడక్కడా శశి ధరూర్ వంటి సాహసికులు తెగించి ‘అదొక పశువుల చావడి’ అని చీదరించేసుకుంటూ బయటపడిపోతున్నారు. మొత్తానికి, టీవీ ఛానళ్లకు మాత్రం కొన్నాళ్లకు సరిపడా సరుకు దొరికింది. అన్నాళ్లూ అమాయక వీక్షకులకు మేతే మేత, మోతే మోత.

ఈ సందర్భంగా, ఓ బాధ్యతాయుతుడైన భారత పౌరుడిగా, ఈ మహత్తర పొదుపు పధకానికి నేనూ ఐదారేడు సమిధలు ఆహుతివ్వదలచుకున్నాను. నావి ఉచిత సలహాలే కాబట్టి, పొదుపు వ్రత భంగం కలక్కుండా నిక్షేపంగా చదవొచ్చు, నచ్చితే పాటించొచ్చు.

1. ఆర్ధిక మాంద్యం దెబ్బకి బడా బడా కంపెనీలు ఉద్యోగస్తుల సంఖ్యని తగ్గించుకుంటున్నాయి. ప్రభుత్వమూ ఆ ఒరవడిని అందిపుచ్చుకోవాలి. మనకి ఐదొందల నలభై రెండు మంది పార్లమెంటు సభ్యులెందుకు? వారిలో సగం మందిని లే-ఆఫ్ చేసెయ్యాలి. అలా చేస్తే – వాళ్లకిచ్చే జీత భత్యాలు, వాళ్ల భద్రతకయ్యే దుబారా , వ్యక్తిగత సిబ్బందికయ్యే అదనపు ఖర్చు, ఎంపీ ల్యాడ్స్ వగైరా పేర్లతో ఒక్కొక్కరికీ మంజూరయ్యే కోట్ల రూపాయల నిధుల మొత్తం, టెలిఫోన్, వసతి, ప్రయాణాలు వగైరా సదుపాయాల పేరుతో అయ్యే వృధా ఖర్చు, ఇతరత్రా ఖర్చులు కలిసి ఒక్కో ఎంపీకీ అధమం ఏడాదికి పాతిక కోట్ల చొప్పున లే-ఆఫ్ ఐన అందరికీ కలిపి టోకున ఆరు వేల ఏడొందల కోట్ల రూపాయల పైచిలుకు ఆదా – ఒక్క దెబ్బతో! ఇవి కాక, వీళ్లకి పెన్షన్ల పేరుతో పెట్టే దండగమారి ఖర్చూ మిగులుతుంది. వీటన్నిట్నీ మించి, రెండొందల డెబ్భై స్థానాలు తక్కువవటం వల్ల ఎన్నికల వ్యయమూ కొన్ని వందల కోట్లు అదనంగా ఆదా. పార్లమెంటుతో సరిపెట్టకుండా, అన్ని రాష్ట్రాల శాసన సభల్లోనూ ఇలాగే పింక్ స్లిప్‌లు పంచాలి. ఎటూ హై-కమాండే అన్ని విషయాలూ చూసుకుంటుంది కాబట్టి, అప్రధాన మంత్రితో సహా కేంద్ర మంత్రులందర్నీ ఊడబెరికితే మరింత సొమ్మాదా.

2. కేంద్రంలో లోక్‌సభ, రాజ్యసభ పేరుతో రెండు చట్ట సభలెందుకు? రెంటినీ మెర్జ్ చేయాలి. అలాగే రాష్ట్రాల్లో విధాన సభ, విధాన మండలి మెర్జ్ చేసి పారేయాలి. మెర్జర్ సమయంలో అదనంగా ఉన్నారనుకున్నవారిని తీసేయాలి.

3. విమానాలకు బదులు రైళ్లలో ప్రయాణాలు చేసే ఆలోచన బాగానే ఉన్నా, అంతకన్నా చవకైన ప్రత్యామ్నాయాలు వాడే విషయం తీక్షణంగా పరిశీలించాలి. ప్రభుత్వ విధుల కోసం కార్లు, జీపుల వంటి పెట్రోలు ఆధారిత వాహనాల వాడకాన్ని నిషేధించాలి. ఎద్దుల బండ్లు, జట్కాలు, సైకిలు రిక్షాల వాడకాన్ని ప్రోత్సహించాలి. దేశంలో ఉన్న వేలాది మంది చట్ట సభల సభ్యులు పెట్రోలు వాడకం మానేస్తే అటు డబ్బూ ఆదా, ఇటు కాలుష్యమూ తగ్గుతుంది.

4. చట్ట సభల్లో మైకుల వాడకాన్ని నిషేధించాలి. బిల్లులపై చర్చలు రద్దు చేసి, చేతులు పైకెత్తటం/ఎత్తక పోవటం ద్వారా సభ్యులు బిల్లులపై వోటింగ్‌లో పాల్గొనేలా నియమావళి రూపొందించాలి. అప్పుడు కరెంట్ ఖర్చు పొదుపు. మైకులు కొనే పన్లేదు. ప్రశాంతంగా ఓటింగ్ జరుగుతుంది కాబట్టి బల్లలు విరగవు, వాటికి రిపేర్లూ అవసరం పడవు. అన్నిట్నీ మించి – ఆ కార్యక్రమాల ప్రత్యక్ష ప్రసారాలు చూసి భావి భారత పౌరులు చెడిపోయే అవకాశం ఉండదు.

5. చట్ట సభల పని దినాలు తగ్గించే అవకాశాలు పరిశీలించాలి. వివిధ చట్ట సభల సమావేశాల్లో వాళ్లు చేసే పనికీ, రాబట్టే ఫలితానికీ – ఏడాదికి మూడో నాలుగో రోజులే సమావేశాలు జరిగినా మస్తుగా సరిపోతుందని ఒక అంచనా. కాబట్టి ఏడాదికి వారం రోజుల పాటే చట్ట సభలు సమావేశపరచాలి. పనిలేని రోజుల్లో సభ్యుల అపార అనుభవాన్ని వృధా చెయ్యకుండా, ఒలింపిక్స్‌లో స్వర్ణపతకాలు లక్ష్యంగా కుస్తీ, మల్లయుద్ధం, బాక్సింగ్, పోల్ వాల్ట్ వంటి క్రీడల్లో మెరికల్లాంటి ఆటగాళ్లను తీర్చిదిద్దటానికి వాడుకుంటే ఉభయతారకం.

6. ప్రస్తుతం అమల్లో ఉన్న ఎన్నికల విధానం ప్రకారం, చట్టసభల సభ్యులు మరణించిన సందర్భాల్లో ఉప ఎన్నికల పేరుతో వందలాది కోట్ల రూపాయలు ఖర్చు చేసి చివరాఖరికి చేస్తున్న పని మృత సభ్యుడి కుటుంబం నుండే ఒకరిని ఆ స్థానానికి ఎన్నిక చెయ్యటమే. ఆ మాత్రానికి ఎన్నికలెందుకు – అనవసరపు ఖర్చు. చట్ట సభల సభ్యులు మరణిస్తే తిరిగి ఎన్నికలు జరపకుండా, వారి కుటుంబ సభ్యుల్లో ఒకరితో ఆ స్థానాన్ని భర్తీ చేసేలా ఎన్నికల చట్టాన్ని సవరించాలి. ఐదేళ్లకొకసారి అధికార, ప్రతిపక్ష పార్టీల్ని అటూఇటూ చేసే అలవాటున్న తమిళనాడు వంటి రాష్ట్రాల్లో ఎన్నికలతో పనిలేకుండా ఐదేళ్లకోమారు ఆటోమేటిక్ అధికారమార్పిడిని చట్టబద్ధం చెయ్యాలి. అసలు – వీలైతే ఎన్నికల పద్ధతినే రద్దు చేసి దేశవ్యాప్తంగా చట్టసభల సీట్లని వేలం పాట ద్వారా నింపే పద్ధతి అమల్లోకి తేవాలి. ఎవరు ఎక్కువ మొత్తం చెల్లిస్తే వారినే పార్లమెంటు, అసెంబ్లీ సభ్యులుగా ఎంపిక చెయ్యాలి. ఆ రకంగా ప్రభుత్వ బొక్కసమూ నిండుతుంది, ఎన్నికల రణరంగాలుండవు, మద్యం ఏరులై పారటమూ ఉండదు. పనిలో పనిగా ఎన్నికల సంఘాన్ని రద్దు చేసి వేలాది ఉద్యోగాలకు కోత పెట్టి మరింత ఆదా చేయొచ్చు.

7. రబ్బరు స్టాంపులుగా, అలంకార ప్రాయాలుగా, పాతతరం నాయకుల పునరావాస కేంద్రాలుగా మారిన రాష్ట్రపతి, ఉపరాష్ట్రపతి, గవర్నర్ పదవుల్ని రద్దు చేయాలి. రాష్ట్రపతి భవన్, వివిధ రాష్ట్రాల్లోని రాజ్ భవన్‌లని వచ్చినకాడికి తెగనమ్మి ఆ సొమ్ము ప్రభుత్వ ఖజానాల్లో జమచేయాలి.

8. చివరగా – జీతాల్లో కోత పెట్టుకునేందుకు కాంగీయులు ముందుకు రావటం ముదావహం. అదే ఊపులో, వివిధ కాంట్రాక్టుల్లో తమ వాటా ఆమ్యామ్యాలకూ పది శాతం స్వచ్ఛందంగా కోత పెట్టుకుంటే ప్రభుత్వానికి లెక్కలేనంత ఆదా అవుతుంది.

అవసరమైతే రాజ్యాంగ సవరణలు చేసైనా, పై ప్రతిపాదనలు తక్షణమే అమల్లోకి తెస్తే దేశానికయ్యే ఆదా లక్షల కోట్లలోనే. ఎందుకాలస్యం?